Forest loss or management intensification? Identifying causes of mammal decline in cacao agroforests

تغییرات در تنوع زیستی و خدمات اکوسیستمی در سیستم های زمینی بر اثر تعاملات هم افزایی بین از دست دادن پوشش گیاهی و تشدید استفاده از زمین ها صورت می گیرد. از بین بردن تاثیر این دو فرآیند بر پایداری گونه ها، گام مهمی در جهت تطبیق حفاظت و تولید کشاورزی است. ما بررسی کردیم که چگونه پوشش جنگل و تشدید مدیریت بر ارزش حفاظت جنگل های آبی کاکتوس برای پستانداران در یک منظره جنگل آتلانتیک در جنوب باهوا، منطقه گسترده ترین کاشته های مختلف سایه دار کاکتوس در برزیل، تاثیر می گذارد. هر چند هر دو عامل بر توزیع گونه های پستاندار تاثیر گذاشت، تشدید مدیریت اثر قویتری داشت و تاثیرات منفی بر تعداد بیشتری از گونه ها داشت. فرکانس سگ های خانگی، جنبه غیرمستقیم تشدید مدیریت، تاثیر منفی بر چهار گونه و اتصال کمتر از درختان سایه دار، استفاده از جنگل های زراعی کاکائو را سه گونه از نگرانی های حفاظت کاهش داد. در مقایسه، کاهش جنگلها منفی را به دو نوع نگرانی در مورد حفاظت از جنگل منجر شد. نتایج ما نشان می دهد که کنترل جمعیت های سگ های داخلی به خصوص برای حفاظت از پستانداران بزرگ در موزاییک های جنگل های کشاورزی بسیار ارزشمند است، زیرا بر تولید محصول اثر نمی گذارد. از سوی دیگر، بهبود پوشش سایه در جنگل های زراعی باید با دقت اجرا شود، حفظ عملکرد قابل قبول در حالی که ترویج اتصال کانوپی و استخدام گونه های درختی که توسط پستانداران وابسته به جنگل استفاده می شود، حفظ شود. با این وجود اهمیت تشدید مدیریت محلی و پوشش جنگلی محلی به احتمال زیاد وابسته به زمینه است و تغییرات در اهمیت نسبی آنها با سطوح مختلف جنگل زدایی در مقیاس چشم انداز رخ می دهد.