Human resettlement and tiger conservation - Socio-economic assessment of pastoralists reveals a rare conservation opportunity in a human-dominated landscape

اسکان مجدد مردم برای حفاظت از مسائل مشکوک است، اما همچنان یک سیاست مهم برای حفاظت از گونه ها مانند ببر ها است که نیاز به زیستگاه های متنوع و بی خطر دارد. توصیه هایی برای استقرار جوامع باید با ارزیابی دقیق از نیازهای حیات وحش، ویژگی های اجتماعی و اقتصادی جوامع وابسته و نگرش آنها، مورد حمایت قرار گیرد و ما یک چنین مطالعه موردی را ارائه می دهیم. با استفاده از یک پرسشنامه نیمه ساخت یافته از 158 خانوار در سراسر گرادیان اشغال ببر، اولویت قریب الوقوع برای اسکان مجدد گدایان گلهدار و به همین ترتیب فرصت ذخیره سازی غیرمنتظره برای گسترش مناطق مصنوعی برای ببرها در منظره منظره تارای غربی یافت شد. عوامل اصلی فاکتور "شناخته شده" کاهش بهره وری جنگل بود که بر درآمد ناشی از فقر و عدم دسترسی به آموزش و پرورش و مراکز بهداشتی تأثیر می گذارد. بنابراین یافته های ما نشان دهنده یک نکته نادر است که استخراج بیش از حد از منابع طبیعی، شناخته شده است که برای تنوع زیستی زیان آور است، همچنین راننده اصلی برای اسکان مجدد است. تمایل به اسکان مجدد نیز با تلفات دام به بیماری ها (7/72٪) و گوشتخواران (1/25٪)، که در 89٪ موارد غیرقانونی بود و تجربیات مثبت از خانواده های پیشین مجبور شده بود، مجددا اجرا شد. تقاضا برای اسکان مجدد به طور مساوی شدید بود بدون توجه به اشغال ببرهای محلی، اما ما پیشنهاد می کنیم که بودجه برای اسکان مجدد برای خانوارها در مناطق پر از ببر با توجه به دامداری بیش از حد دام و احتمال وقوع جنگ، اولویت بندی شود. بنابراین یافته های ما نشان دهنده یک استراتژی حفاظت از محیط زیست جدید است که با توجه به شرایط اجتماعی-اقتصادی در سراسر گرایش فشار شکارچیان، و می تواند یک حوزه محافظت از ببر در میان جوامع محلی مطابق با اهداف ملی و جهانی ایجاد کند.