Integrated planning for land-sea ecosystem connectivity to protect coral reefs

صخره های مرجانی از طریق فعالیت های انسانی در سرزمین و در معرض خطر تهدید می شوند. با این حال، رویکردهای استاندارد برای اولویت بندی مکان های ذخیره های دریایی و زمین، توجه به ارتباط بین اکوسیستم ها را نادیده می گیرند. ما یک رویکرد یکپارچه برای حفاظت از صخره های مرجانی را با هدف اولویت بندی ذخایر دریایی در نزدیکی حوضه های با پوشش جنگل بالا نشان می دهیم تا به منظور تسهیل فرآیند های زیست محیطی که به ارتباطات ناحیه حفاظت شده دریای سرزمین تکیه می کنند و تاثیر منفی رواناب زمین بر روی مرجان ها را کاهش دهد صخره ها هدف ما این است که (1) توسعه و اعمال مدل های ساده ارتباط بین اکوسیستم ها که نیاز به اطلاعات کمتری داشته باشند و (2) انواع مختلف مدل های ارتباطی را در اولویت بندی حفاظت فضایی ترکیب نمایند. ما مقایسه کردیم که اگر در کل، مکان ها و ویژگی ها (به عنوان مثال، هزینه ها) اولویت ها از یک رویکرد که ارتباطات را نادیده می گیرد، متفاوت است. ما برنامه های اولویت بندی فضایی را که امکان اتصال، اتصال مجاور در دریا، اتصال متقارن و نامتقارن دریایی دریایی، و ترکیبی از اتصال مجاور در دریا و ارتباط نامتقارن دریایی دریایی را فراهم می کند، بررسی می کنیم. هزینه های کلی سیستم رزرو برای هر سناریو مشابه بود. ما کشف کردیم که برنامه ریزی یکپارچه اولویت های فضایی متفاوت را نسبت به رویکردی که ارتباطات را نادیده می گیرد، به ارمغان آورده است. فقط 11 تا 40 درصد از سایت هایی که برای حفاظت از اولویت های اولویت بندی شده بودند، بین سناریوهای با و بدون اتصال مشابه بود. بسیاری از صخره های مرجانی که اولویت اول را در نظر گرفتند، در هنگام اتصال مجاور در دریا و عدم ارتباط اتصال دریایی و دریایی به اولویت های پایین تر، زمانی که اتصال متقابل دریایی و دریایی گنجانده شده بود، و بالعکس. رویکرد ما میتواند برای ایجاد ارتباط بین اکوسیستمها استفاده شود.