Body size and the behavioral ecology of insects: linking individuals to ecological communities

نقش اندازه بدن به عنوان یکی از ویژگی های کلیدی تعیین زیست شناسی و محیط زیست حیوانات فردی و در نتیجه ساختار و پویایی جمعیت، جوامع و اکوسیستم ها، به زودی شناخته شده است. اندازه بدن یک پیوند کارکردی بین فرآیندهای سطح فردی مانند فیزیولوژی و رفتار، با فرآیندهای اکولوژیکی سطح بالا مانند قدرت و نتیجه تعاملات طوفان، تنظیم جریان انرژی و مواد مغذی را در داخل و اطراف اکوسیستم فراهم می کند. کار زودرس زودرس بر روی اندازه حیوانات متمرکز بر مهره داران و به خصوص پستانداران. تمرکز بیشتر اخیر بر بی مهرگان و حشرات به طور خاص، که شامل سطح سازمان از فیزیولوژی فردی به جوامع است، به شدت گسترش یافته و درک ما از نقش اندازه بدن در محیط زیست گسترش یافته است. پیشرفت از پیشرفت های نظری حاصل شده است، از تولید مجموعه داده های تجربی جدید با وضوح بالا و از محاسبات پیشرفته و تکنیک های تحلیلی. یافته های اخیر نشان می دهد که بسیاری از مفاهیم و اصول آلومتریک در طول قرن گذشته برای حشرات نیز مورد استفاده قرار می گیرند. اما این مطالعات اخیر نیز تأکید می کند که در حالی که اندازه بدن نقش حیاتی در محیط زیست حشرات بازی می کند، این داستان کامل نیست و باید درک کاملتری از یک رویکرد که هر دو اندازه و اثرات غیر اندازه گیری را ادغام می کند. در این بررسی ما اصول هسته ای یک روش اندازه گیری (اندازه گیری همه جانبه) در محیط زیست حشرات را به همراه پتانسیل چنین رویکردی برای اتصال فرآیندهای بیولوژیکی و سازوکارها در سطح سازمان از افراد به اکوسیستم ها مورد بحث قرار می دهیم. ما شکافهای دانش را شناسایی می کنیم، به ویژه در ارتباط با محدودیت های اندازه بر جنبش و رفتار حشرات، که می تواند بر توانایی و نتیجه تعاملات گونه ها (و به ویژه تعاملات طوفیک) تأثیر بگذارد و بنابراین گیاهان فردی را به جوامع و اکوسیستم ها پیوند می دهد. رسیدگی به این شکاف ها باید درک کاملتری از محیط زیست حشرات، با مزایای اساسی و کاربردی مهم را تسهیل کند.