Genotypic variation in grain yield and flowering pattern in terminal and intermittent drought screening methods in rainfed lowland rice

کاهش متوسط ​​عملکرد دانه در دوره غربالگری خشکسالی به ترتیب 52-55٪ بود، در حالی که 19 تا 19 درصد کل جمعیت و 23-33 درصد برای ژنوتایپ های گلدهی اولیه در خشکسالی متناوب بود. تأخیر در گلدهی تحت شرایط خشکسالی متناوب در هر دو محل، با کاهش عملکرد همراه بود؛ ژنوتیپ هایی که تاخیر کمتری در گلدهی داشتند، درصد کاهش وزن کمتری داشتند و تعداد بیشتری از پانیکل ها را نشان دادند. ژنوتیپ هایی با طول دوره گلدهی در خشکسالی پایین تر در خاک های خشک پایین ترین کاهش عملکرد، در کاهش فیزیولوژیکی کاهش یافتند و این در بین ژنوتیپ هایی که در همان زمان تحت شرایط سیلاب گل داده بودند، کاهش یافت. با این حال، تاخیر در گلدهی و طول گلدهی ارتباطی وجود ندارد. به این نتیجه رسیده است که تاخیر در گلدهی به عنوان یک معیار انتخاب در شرایط خیزشی متناوب به نظر می رسد امیدوار کننده است، به عنوان مثال با استفاده از افزایش فاصله آبیاری می توان کاهش عملکرد بیشتری را به دست آورد.