Exploring cultural heritage tourism in rural Newfoundland through the lens of the evolutionary economic geographer

در این مقاله، گردشگری میراث روستایی را از طریق لنز جغرافیای اقتصادی تکاملی بررسی می کنیم. ما این دیدگاه را توجیه می کنیم با این استدلال که گردشگری فرهنگی میراثی مسیری نوآورانه ای است و به همین ترتیب، تحول آن ممکن است با تجزیه و تحلیل مکانیسم ها (نوترکیب، لایه بندی و تبدیل) قابل درک باشد که توسعه مسیر را در بر دارد. ما این را در مطالعه ی نیوفاندلند، یک منطقه وابسته به منابع که در آن دارایی های میراث برای تسهیل روند تنوع اقتصادی بسیج می شوند، نشان می دهیم. با استفاده از داده های نظرسنجی و مصاحبه، ما عوامل کارآفرینی درگیر در توسعه مسیر را توصیف می کنیم؛ محصولاتی که از مشارکت آنها ظاهر می شود، مستند می شود و تاثیرات اشتغال محلی خود را ارزیابی کنید. تجزیه و تحلیل ما نشان می دهد که تازه واردان و مهاجران بازنشسته، به ویژه، بر توسعه مسیر تاثیر می گذارند. اقدامات خود را تولید انواع کالاهای مادی و تجربیات نامشهود؛ و این که ابتکارات آنها فرصت های شغلی تمام وقت را محدود می کند، اما ساعت های کافی برای واجد شرایط بودن کارگران برای کمک دولت فراهم می کند. ما این یافته ها را به تصویر می کشد تا نشان دهد که چگونه با وجود سیاست های سازمانی حمایتی و مصرف کنندگان ابتکاری، اقدامات کارآفرینی بر توسعه مسیر گردشگری میراث و معیشت محلی، در انتقال مناطق وابسته به منابع تاثیر می گذارد.