Cease agricultural activity forever? Underestimating the importance of symbolic capital

کشاورز ایرلندی همانند آنچه در مقیاس جهانی اتفاق می افتد، نسل قبلی کشاورزان است. در نتیجه، انتقال مزرعه خانوادگی بین نسلی به طور فزاینده ای به عنوان مهم برای بقا، تداوم و پایداری آینده مزرعه خانواده و بخش کشاورزی به شمار می رود. بررسی تحقیقات موجود نشان می دهد که چگونه انگیزه های مالی که باعث پیگیری و بازنشستگی از کشاورزی می شوند، تغییرات کمی در نیت و نگرش های رفتاری کشاورزان سالخورده ایجاد کرده است. این مقاله براساس دو ادبیات متداول متداول (انتقال شرکت خانوادگی و انتقال مزرعه خانوادگی) و استفاده از مفهوم سرمایه نمادین پیر بوردیو به عنوان یک چارچوب نظری، این مقاله را کنار می گذارد و به تجزیه و تحلیل روشنی و متمایز از عوامل انسانی می پردازد تاثیر گذار بر فرایند انتقال مزرعه خانوادگی از منظر نسل ارشد. این پژوهش با استفاده از یک طرح سه گانه چندتایی متشکل از پرسشنامه های خودآموزی همراه با مصاحبه های مشکوک متمرکز به منظور کسب اطلاعات در مورد احساسات پیچیده روان شناختی و اجتماعی دینامیک درگیر در روند انجام شده است. موضوعات برجسته ای که از داده های تجربی بدست می آیند نگرانی کشاورزان در مورد احتمال از دست دادن هویت، وضعیت و کنترل بر انتقال مدیریت و مالکیت مزرعه خانوادگی و بازنشستگی است. بسیاری از کشاورزان قدیمی به نظر می رسد به جای تثبیت فعالیت های کشاورزی، ساخت و نگهداری انباشت شخصی خود از سرمایه نمادین را اولویت بندی کنند. این مقاله با بیان اینکه سیاست ها و برنامه های آینده، تشویق انتقال مزرعه خانوادگی، باید با توجه به فراوانی سرمایه نمادین و کار در این ساختار، به منظور ایجاد استراتژی های موثر در زمینه رفاه عاطفی دهقانان سالخورده، نتیجه گیری شود.