Exploring spatial and cultural discourses in environmental justice movements: A study of two communities

مطالعات عدالت محیطی اخیرا شاهد افزایش روایت های فرهنگی بوده است که ارتباطات بین بی عدالتی های فرهنگی و محیط زیست را نشان می دهد. اگر چه این روایت ها بینش های مهم در مورد سیاست های آلودگی را ارائه می دهند، اما به ندرت مشخص می کنند که چگونه منابع فرهنگی به عنوان استراتژی اعتراض توسط جوامع مشارکت در بسیج جمعی به تصویب می رسد. در این مقاله، ما یک رویکرد مفهومی را پیشنهاد می کنیم که به بررسی چگونگی پذیرش و انتقال منابع فرهنگی به عنوان ابزار تظاهرات برای بسیج جامعه می پردازد. ما چارچوب چارچوب رویکرد عدالت فرهنگی را می نامیم. چارچوب پیشنهادی اجازه می دهد تا ما را بررسی کنیم که چگونه منابع و ابزار فرهنگی برای بسیج زیست محیطی استفاده می شود. به طور مشخص، ما سه ابزار عدالت فرهنگی - نمادین مکان، تاریخنگاری فضا و روابط اجتماعی و شبکه های اجتماعی را شناسایی می کنیم و از چارچوب مطالعات دو جنبش عدالت محوری در زمین بین رودخانه ها، کنتاکی و سانتا ریتا متولد فضا، نیومکزیکو.