Becoming bovine: Mechanics and metamorphosis in Hokkaido's animal-human-machine

سیستم پذیرایی در مزرعه بزرگ امپراتوری اجازه می دهد تا پنج کارگر (با کمک سه کارکنان دیگر خدمه) بیش از 1000 گاو، پنجاه بار در هر بار، سه بار در روز شیر. انگیزه حرکت به فناوری اتاق نشیمن این است که افزایش بهره وری را از طریق مشاهده و کنترل مکانیکی افزایش می دهد. با این حال این جداسازی مکانی اخیر از انسان و گاو در طول پروسه شیردهی منجر به درون گونه های متداول مشترک و بیگانگی بین انسان ها شده است. تکنولوژی سیستم سالنها ریتمهای روزانه را برای گاو و انسان به طور یکسان تنظیم می کند و هر دو را از یک فرایند که قبلا وابسته است، دانش تخصصی، همدلی عاطفی و دانش تجسم یافته جدا می کند. انسان و گاو، خشونت سیستمیک دستگاه را تجربه می کنند و آنچه که باقی مانده است، یک سیاست زیستی پیچیده میان گونه ها است و جدایی از یک باره؟ و سیاسی زندگی