کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
6545942 159971 2013 10 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Climate change: How scientism has neutralised health policy effectiveness for rural communities
ترجمه فارسی عنوان
تغییرات اقلیمی: چگونه علم گرایی اثربخشی سیاست های سلامت را برای جوامع روستایی خنثی می کند
کلمات کلیدی
سیاست تغییر آب و هوا، تغییرات آب و هوا و سلامت، سازگاری آب و هوا، سازگاری روستایی، سازگاری بومیان،
ترجمه چکیده
بسیاری از کشورها در حال توسعه و یا در حال توسعه، اعلامیه های سیاست سازگاری تغییرات اقلیمی، از جمله برای سلامت هستند. چطوری این اظهار نظرهای سیاسی ارزشمند است؟ جامعه روستایی و دانش بومی چیست؟ پیامدهای پاسخ به این سؤالات برای سیاست سازگاری موثر برای سلامت، به ویژه برای جوامع روستایی چیست؟ این اظهارات سیاسی بالقوه تأثیرگذار دولتی تا کنون به طور خلاصه برای راههایی که آنها گفتمان خاصی را در بهره گیری از معانی آنها برای سازگاری با سلامت بازتولید می کنند، مورد تجزیه و تحلیل قرار نگرفته است. این مطالعه بین المللی سیاست های انطباق سلامت را از طریق تجزیه و تحلیل گفتمان یک مجموعه جامع از 21 اسناد سیاست انطباق ملی از دوازده کشور پیوست 1 در کنوانسیون چارچوب تغییرات اقلیمی سازمان ملل بررسی و ارزیابی می کند. این مطالعه با استفاده از تکنیک های تجزیه و تحلیل گفتمان انتقادی به رسمیت می شناسد که متون سیاست های ملی در محدوده ای منظم از گفتمان هایی که بیشترین دانش علمی و اپیدمیولوژی را برآورده می کنند و کمترین ارزش دانش های محلی، نیازها و دارایی های سازگار را دارند، عمل می کند. این درست است حتی برای گفتمان که بر اشکال خاصی از دانش و روش های ترجمه ای برای توسعه خدمات بهداشتی که برای سازگاری در این جوامع حیاتی است، تاکید دارد. در این راستا، سیاست انطباق ملی، از جمله برای سلامت، مطابق با دستورالعمل های چارچوب سیاست جهانی ارائه شده توسط سازمان ملل و سازمان بهداشت جهانی نیست که بر دانش های محلی تاکید دارد. یافته های این تحقیق با اشاره به انتقادهای علم گرایی و استعاره فوکو پانپتیکون به بررسی نحوه سیاست گذاری ملی به عنوان مکانیسم تخصیص، حکمرانی و تنظیم جوامع روستایی و محدود کردن اثربخشی آن پرداخته شده است.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علوم کشاورزی و بیولوژیک جنگلداری
پیش نمایش مقاله
تغییرات اقلیمی: چگونه علم گرایی اثربخشی سیاست های سلامت را برای جوامع روستایی خنثی می کند
چکیده انگلیسی
Many countries have developed, or are in the process of developing, climate change adaptation policy statements, including for health. What knowledge do these policy statements value? How are rural community and Indigenous knowledges included? What are the implications of the answers to these questions for effective adaptation policy for health, particularly for rural communities? These potentially influential government policy statements have not yet been collectively analysed for the ways they reproduce particular discourses in the operation of their meaning-making for health adaptation. This international study investigates and maps health adaptation policy via a discourse analysis of an exhaustive set of twenty-one national adaptation policy documents from twelve Annex 1 countries in the United Nations Framework Convention on Climate Change. The study uses the techniques of critical discourse analysis to reveal that the national policy texts operate within an ordered universe of discourses that most values climate science and epidemiology and least values local community knowledge, needs and adaptive assets. This is true even for the discourse that emphasises particular forms of translational knowledge and methods for health services development critical to adaptation in these communities. In this respect, national adaptation policy, including for health, does not appear consistent with the prescriptions of global policy frameworks provided by the UN and WHO which emphasise local knowledges. The study's findings are explored with reference to critiques of scientism and Foucault's metaphor of the panopticon to suggest how national policy has worked as a mechanism for the appropriation, governance and regulation of rural communities, limiting its effectiveness.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Journal of Rural Studies - Volume 32, October 2013, Pages 365-374
نویسندگان
, , ,