کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
6698752 502517 2016 13 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Applicability of a drift-flux model of aerosol deposition in a test tunnel and an indoor heritage environment
ترجمه فارسی عنوان
کاربرد یک مدل راندگی شار از رسوب آئروسل در یک تونل تست و محوطه میراث داخلی
کلمات کلیدی
ترجمه چکیده
آشفتگی نزدیک به دیواره همراه با جریان هوا موازی با دیواره می تواند رسوب آئروسل را تقویت کند. در محیط های داخلی، که این نوع جریان اغلب وجود دارد، این منجر به شیب رسوب موضعی در نزدیکی ورودی ها و خروجی های تهویه می شود. این پدیده از اهمیت ویژه ای برای زمینه میراث است که اغلب نگران توزیع فضایی رسوب و ارتباط آن با مدیریت زیست محیطی است. در این مقاله، قابلیت مدل رانش شار ذرات ذرات را برای توصیف این مکانیزم مورد بررسی قرار می دهیم. این مدل اغلب با استفاده از میزان پوسیدگی غلظت مواد مغذی مورد تایید قرار گرفته است. با این حال، در چندین برنامه کاربردی در محیط داخلی، منافع در غلظت، اما در توزیع فضایی جریان شار پایه نیست. برای آزمایش مدل، از دو نوع مختلف از آئروسلهای اتمسفر نشده استفاده می کنیم: یک تونل آزمایشی طراحی شده برای ایجاد شیب های سرعت نزدیک به دیوار و یک اتاق واقعی واقعی با رژیم های مختلف تهویه. هر دو سیستم توزیع رسوبات غیرمجاز را به طور قابل توجهی نشان می دهند. در حالی که سیستم اول در شرایط آزمایشگاهی تحت کنترل قرار می گیرد، دومین داده ها را در طی یک نظارت 6 ماهه جمع آوری می کند. در هر دو مورد، مدل ارزش های تجربی را با دقت کافی باز می کند تا بتواند درک رفتار محیط زیست را درک کند. این کار قابلیت استفاده از رویکرد شفت را به عنوان ابزار تجزیه و تحلیل برای رسوب ذرات در محیط های پیچیده در طیف وسیعی از هندسه تایید می کند.
موضوعات مرتبط
مهندسی و علوم پایه مهندسی انرژی انرژی های تجدید پذیر، توسعه پایدار و محیط زیست
پیش نمایش مقاله
کاربرد یک مدل راندگی شار از رسوب آئروسل در یک تونل تست و محوطه میراث داخلی
چکیده انگلیسی
Near-wall turbulence associated with air flows parallel to walls can promote aerosol deposition. In indoor environments, where this kind of flow is frequently present, this results in local deposition gradients near ventilation inlets and outlets. This phenomenon is of special interest to the heritage field, which is often concerned about the spatial distribution of deposition and its links to environmental management. In this paper we investigate the capability of a drift-flux model of particulate matter deposition to describe this mechanism. This model has often been validated using decay rates of particulate matter concentration; however, in several indoor applications the interest is not in concentration but in the spatial distribution of the deposition flux. To test the model, we use untreated atmospheric aerosols in two different cases: an experimental tunnel designed to induce near-wall velocity gradients and an actual indoor room with various ventilation regimes. Both systems exhibit significantly inhomogeneous deposition distributions. While the first system is operated under controlled laboratory conditions, the second yields data collected in-situ during a six-month monitoring campaign. In either case the model reproduces the experimental values with enough accuracy to allow understanding how the environment behaves. This work confirms the usability of the drift-flux approach as an analysis tool for particle deposition in complex environments in a wide range of geometries.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Building and Environment - Volume 106, September 2016, Pages 78-90
نویسندگان
, , ,