General selection of lattice shape in ductile-reinforced brittle structures for increased stiffness

تقویت کننده های ارتودنسی در سازه های شکننده برای افزایش سفتی و قدرت کلی استفاده می شود. با این حال، هندسه شکل بهینه شبکه که بر اساس آن تقویت کننده های ورقه ای باید برداشته شود، به طور کلی مشخص نشده است. در این کار، یک ساختار شبکه ی ایزوتروپیک ورقه ای از یک سلول واحد ساخته شده و ماتریس شکننده ی یک پرایند است در فضاهای خالی بعد از آن. در شرایط تنش همگن، بخش شکننده همان استرس استرس از راه دور را تحت تاثیر قرار می دهد که از طریق شبکه های مجازی احساس می شود. تئوری آماری از شکست شکننده است که به ذهن متبادر می شود که سطح سلول واحد سلولی دلخواه است (برای یک مساحت کل داده شده) و از این رو هندسه شکل شکل شبکه بر احتمال زنده ماندن ساختار تاثیر نمی گذارد. بنابراین، یک شکل هندسی مناسب (مثلث یا مربع) ممکن است انتخاب شود که به طور کلی سفتی کلی را با احتمال احتمال زنده ماندن افزایش دهد. به این نتیجه رسیده ایم که یک شبکه (مثلثی) مثلثی در مقایسه با یک شبکه مربعی مناسب تر است اگر میله های شبکه تقویت کننده کویل سختی مشابه داشته باشند. این تکنیک و نتیجه گیری به طور کلی برای هر انتخاب مواد شکننده و مجذور درست است. همچنین این نتیجه برای هر دو بار فشاری و کششی درست است.