Effect of occupant behavior and air-conditioner controls on humidity in typical and high-efficiency homes

افزایش سطح عایق و پنجره های بهبود یافته باعث کاهش بارهای خنک کننده در خانه های با کارآیی بالا می شود. این روند موجب نگرانی می شود که تغییر نتیجه در تعادل بارهای معقول و غریزی خنک کننده ممکن است منجر به افزایش رطوبت داخل ساختمان، ناراحتی اشخاص و عدم استفاده از خانه های با کارآیی بالا شود. این مطالعه با استفاده از مدل های تخریب پذیر با رطوبت و تهویه مطبوع ایجاد شده در ارتباط با رویکرد مناسبی برای دستاوردهای داخلی مدل است. بارهای ساختمان و سطح رطوبت درونی برای شبیه سازی خانه های جدید ساختمانی جدید و خانه های با کارآیی بالا در 10 شهر ایالات متحده مقایسه می شود. حساسیت رطوبت داخلی به تغییرات در مقدار تنظیم خنک کننده، ظرفیت تهویه هوا و پارامترهای کنترل دمنده ارزیابی می شود. نتایج نشان می دهد که خانه های با کارآیی بالا در شرایط آب و هوایی مرطوب دارای بارهای خنک کننده با کسر بالاتری از بارهای پنهان نسبت به خانه های معمولی جدید است که منجر به افزایش رطوبت داخلی می شود. کاهش نقطه تنظیم خنک کننده ساده ترین روش برای کاهش رطوبت در محیط است، اما صرفه جویی در مصرف انرژی آن نیست، و بیش از حد خنک شدن ممکن است باعث ناراحتی اشخاص شود. از بین بردن عملیات دمنده در پایان دوره های خنک کننده و کاهش سرعت جریان هوای خنک کننده نیز رطوبت در محیط را کاهش می دهد و با استفاده از انرژی و آسایش کمتر تاثیر می گذارد.