Theoretical and experimental study on flexural behavior of prestressed steel plate girders

با استفاده از تکنیک های پیش بند بندی، ظرفیت بار باربری گیره ها افزایش می یابد که منجر به صرفه جویی قابل ملاحظه در مصالح ساختمانی می شود. علاوه بر این، پیش بند بندی یک تیر فولادی، انحراف آن را تحت بارهای خارجی کاهش می دهد و بنابراین رفتار خمشی آن را افزایش می دهد. هدف از این مطالعه استفاده از فرمول محدود عناصر برای بررسی اثربخشی روش پیش بند بندی با توجه به رفتار خمشی یک برج فولادی فولادی است. استحکام دو ستون جعبه فولادی مورد آزمایش قرار می گیرد، یکی با پیش بندگی (پیش امدگی) و یک بدون (حاشیه کنترل). بر اساس نتایج تجربی، یک مدل نظری برای پیش بینی مقاومت خمشی یک محور فولادی با تاندون های خارجی پیشنهاد شده است. برای بهبود دقت محاسبات، فرمول محدود عنصر به پیش بارگیری و مراحل بارگذاری خارجی تاندون و تاندون های خارجی اعمال می شود که به عنوان ساختارهای کامپوزیت شناخته می شوند و تعاملات بین آنها به طور کامل در نظر گرفته شده است. اصطکاک بین تاندونها و انحرافات بسیار کم است. بنابراین، مقاومت اصطکاک بین تاندون ها را می توان در طول تحلیل نیروی نادیده گرفت. فشار در ناحیه پیش رانده شده به صورت خطی در طول ارتفاع آن توزیع شده است، که نشان می دهد که محاسبات انجام شده با استفاده از فرض بخش هواپیما با وضعیت واقعی برای یک بار خارجی مشابه سازگار است. مقادیر تجربی و محاسباتی محاسبه شده سوپاپ در صفحه پایه فولاد و افزایش نیروی کششی برای انحراف در نیمه و نیمه در توافق خوب هستند. این نشان می دهد که فرمول محدود عناصر پیشنهاد شده در این مطالعه درست و کارآمد است.