First passage time as an analysis tool in experimental wind engineering

اولین زمان گذر زمان لازم برای یک سیستم از یک پیکربندی اولیه به یک حالت هدف خاص است. این مفهوم برای مطالعه رژیم های گذرا که به طور گسترده ای در مهندسی باد شناخته شده است، بسیار مورد توجه است. اگرچه این مفهوم از دیدگاههای نظری و عددی به طور گسترده ای مورد مطالعه قرار گرفته است، اما کاربرد عملی یا تجربی بسیار کمی وجود دارد که نتایج آن از این زاویه دیده می شود. این کار اولین تلاش برای به دست آوردن اولین بار گذر از سیستم های تصادفی به مهندسی باد است که پیشنهاد می کند استفاده از یک نقشه زمانی زمان گذر زمان به عنوان یک ابزار تحلیل استاندارد در مهندسی بادی آزمایشی باشد. داده های تونل باد مربوط به پویایی چرخشی یک سیلندر مربعی چرخشی در جریان آشفته تحت فریم پیشنهاد شده توسط یک مدل نظری برای یک نوسان کننده خطی ساده پردازش می شود. یک الگوریتم خاص برای تعیین میانگین زمان اول گذر به عنوان عملکردی از شرایط اولیه و هدف بر اساس اندازه گیری های تجربی ایجاد شده است. نشان داده شده است که مدل نظری ساده قادر به گرفتن رژیم های مختلف از راه اندازی تجربی است، به طوری که یک نوسانگر ماته یون معادل خطی که تکامل انرژی مشابه را از نقطه نظر زمان اولین پاساژ نشان می دهد شناسایی شده است. این تحقیقات تجربی یک پیوند اولیه بین یک نتیجه تحلیلی اما ساده و یک واقعیت پیچیده را فراهم می کند.