Effects of Geo-grid and Conventional Stirrups on Reinforced Concrete Beams With Polypropylene Fibers

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تکنیک های مختلف محصور سازی (به عنوان مثال، میله های تقویت کننده برش متعارف و محوطه ارائه شده توسط یک شبکه جغرافیایی) بر مقاومت خمشی پرتوهای بتونی کامل مقیاس پذیر با و بدون استفاده از فیبرهای پلی پروپیلن است. مطالعات اندک با استفاده از شبکه های جغرافیایی به عنوان میله های تقویت کننده برش انجام شده است و این آزمایش ها با آزمون های استحکام خمشی با اعضای ساختاری مقیاس محدود شده است. در همین حال، هیچ مطالعه ای انجام نشده است که نشان دهنده سهم شبکه های جغرافیایی در روابط لغزش باند است. این موضوع مطالعه حاضر است. پانل بتن مسلح تحت آزمایش های خمشی استاتیک برای سناریوهای مختلف مورد آزمایش قرار گرفت. اثرات الیاف پلاستیکی برای مقاومت خمشی، ظرفیت جذب انرژی، لغزش باند و انحنای لحظات برای دو روش مختلف محوطه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمون نشان داد که استفاده از شبکه های جغرافیایی به عنوان یک تقویت برشی در ادبیات موجود، توافق خوبی را از لحاظ عملکرد ارائه شده از طناب های معمولی نشان نمی دهد. عملکرد ژئو گرید به عنوان یک تقویت برشی با استفاده از مقدار بیشتری از الیاف پلاستیکی محدود شد.