Deflation behavior and related safety assessment of an air-supported membrane structure

به عنوان یک ساختار بزرگ طولی که ممکن است برای بسیاری از ساکنان خدمت کند، رفتار تخلیه یک ساختار غشایی تحت تأثیر هوا تحت اختلال اضطراری برای ارزیابی ایمنی در تخلیه اشخاص اهمیت حیاتی دارد، اما تعداد کمی از مطالعات را دریافت کرده است. این مقاله آزمایش های آزمایش های تجربی و شبیه سازی های عددی را در مورد رفتارهای تعادلی یک ساختار غشایی مقاوم به هوا در حقیقت ارائه می دهد. یک مدل عددی در شبیه سازی تخلیه استفاده می شود که تنها غشای تنش را بر اساس فرم بردار به کار برده می شود. روش آنالیز حرارتی غشا و تغییر فشار به علت کاهش جریان هوا در تخلیه بر اساس ترمودینامیک کلاسیک. صحت و کاربرد مدل با همبستگی خوب پیش بینی در پاسخ فشار، جابجایی و تشکیل چروک و ایجاد ساختار با آنهایی که اندازه گیری شده و مشاهده شده در آزمون های تعین شده، تایید می شود. مطالعه نشان می دهد که ساختار در تعویض اورژانسی به سرعت اول فشار خود را از دست می دهد و پس از آن مدت طولانی تحت فشار باقی مانده کم قرار می گیرد. این مدل بیشتر در تحلیل پارامتری بر عوامل موثر بر پیشرفت ضایعات و یک شبیه سازی کامل تخریب برای پیش بینی کل فرایند فروپاشی استفاده می شود که بدین ترتیب با دو مرحله متداول، مرحله خنثی شدن مناقصه و مرحله خفیف شدگی مشخص می شود. در مرحله مناقصه ساختار به شکل نسبتا شیب دار است، در حالی که در مرحله شدید ساختار فشار پایین کاهش می یابد، از دست دادن غشاء بیشتر تنش تنش به طوری که بسیاری از عناصر چروک و ساختار بی ثباتی تجربه. با توجه به چروک شدن، فشار باقی مانده تقریبا با بارهای عمودی خود تعادل پیدا می کند. در نتیجه روش پیشنهادی براساس فشار باقی مانده در تخلیه بسیار ساده و قابل اعتماد است تا پیش بینی مدت زمان تخریب و ارزیابی حداکثر سطح فرار برای ارزیابی تعادلی ساختار مورد مطالعه قرار گیرد.