Head trauma in sport and neurodegenerative disease: an issue whose time has come?

تعدادی از مطالعات کوچک و گزارش های خبری نشان داده شده است که ورزش هایی که شامل تکرار سر تظاهرات می شوند ممکن است خطرات ناشی از بیماری های نوروژنیک را داشته باشند. در حال حاضر مکانیسم قابل قبول برای این اثرات وجود دارد و به رسمیت شناخته شده است که این مشکلات فقط در بوکسورهای سابق اتفاق نمی افتد، اما در انواع ورزش ها شامل تکان خوردن تکراری و احتمالا همچنین در ورزش هایی که در معرض ترومای سر است. این اثرات نورولوژیک، به طور بالقوه شامل افزایش خطر ابتلا به اختلال عملکرد شناختی و زوال عقل، بیماری پارکینسون و اسکلروز جانبی جانبی آمیوتروپیک می شود. بسیاری از آنها برای دستیابی به یک روش پیشگیرانه و بلافاصله مانع یا محدود کردن ورزش هایی مانند بوکس استدلال می کنند. با این حال، مسائل بهداشت عمومی مهم در رابطه با چگونگی گسترش شبکه در سایر ورزش ها و اقدامات اصلاحی می تواند وجود داشته باشد؟ این به نوبه خود مستلزم یک تحقیق عمده تحقیقاتی است که شامل تحقیقات بالینی و پایه ای برای درک مکانیسم های زمینه ای است که منجر به آسیب سر به بیماری های نورودنژراتیک و مطالعات اپیدمیولوژیک برای ارزیابی عواقب درازمدت می شود.