Symmetric adaptive smoothing regimens for estimation of the spatial relative risk function

تابع ریسک فضایی نسبی در حال حاضر به عنوان یک ابزار استاندارد برای تجسم داده های مورد کنترل فضایی نشان داده شده است. این عملکرد معمولا با استفاده از نسبت تراکم هسته تخمین زده می شود. در بسیاری از برنامه های کاربردی، پهنای باند فضایی انطباقی برای رسیدگی به ناهمگونی گسترده در توزیع داده ها ضروری است. روش های اولیه روش های جداگانه و صاف کردن نامتقارن برای محاسبه تراکم مورد و کنترل استفاده کرده اند. با این حال، ما نشان می دهیم که این می تواند به آثار روش شناختی بالقوه گمراه کننده در برآوردهای حاصل از عملکرد ریسک نسبی ورودی منجر شود. ما یک طرح صاف سازگاری متقارن که این مشکل را حل می کند، ایجاد می کنیم. ما خواص آستانهشناختی برآوردگر ریسک جدید نسبی ورودی را بررسی میکنیم و از طریق یک مطالعه شبیه سازی گسترده بر اساس تعدادی از مشکلات که از برنامههای زندگی واقعی اقتباس شده است، بررسی عملکرد نمونه نهایی آن را بررسی میکنیم. نتایج دلگرم کننده است.