Correlation of cascade failures and centrality measures in complex networks

در شبکه های پیچیده، گره های مختلف تأثیر متقابل بر عملکرد کلی و انعطاف پذیری در برابر شکست دارند. از این رو شناسایی گره های حیاتی برای محدود کردن میزان آسیب در طی یک فرایند شکست آبشار بسیار مهم است، که ما را قادر می سازد تا گره های آسیب پذیر را شناسایی کرده و اقدامات حفاظتی جامعی را برای جلوگیری از شکست آنها انجام دهیم. در این مقاله، رابطه بین عمق آبشار، یعنی تعداد گره های شکست خورده را به عنوان یک نتیجه از شکست تک در یکی از گره ها بررسی می کنیم، و اندازه گیری های مرکزی از قبیل درجه، بین، نزدیکی، ضریب خوشه بندی، رتبه محلی، محدوده ویژه یورو، لابی شاخص و شاخص اطلاعات. شبکه ها به دلیل سازه های مختلف خود، در برابر شکست آبشار رفتار می کنند. جالب توجه است که ما می بینیم که درجه گره با عمق آبشار منفی منفی است، به این معنی که عدم موفقیت یک گره درجه بالا اثر کمتر از مواردی است که گره های درجه پایین به شکست می رسند. محدوده بینایی و رتبه محلی نشان دهنده رابطه مثبت با عمق آبشار است. برای ایجاد شبکه ها در برابر شکست های آبشار، می توان گره هایی را که از لحاظ اقدامات محدوده ای که دارای رابطه منفی با عمق آبشار است، بالا ببرد، حذف می کند.