Destructive sharing economy: A passage from status to contract

در سطح، اقتصاد به اشتراک گذاری تنها کاربران را قادر می سازد که معاملات را از منابع تحت بهره برداری بیش از سیستم عامل های دو جانبه خود انجام دهند. اکتشاف عمیق در مورد موفقیت ناگهانی آن، سه ویژگی متمایز از این مدل کسب و کار جدید را نشان می دهد، یعنی موتور جستجو در وب، گسترش دستگاه های دستی هوشمند و مکانیسم های بازخورد اعتبار دهنده ایجاد شده توسط کاربر. همه این نوآوری های تکنولوژیک نه تنها تغییرات مخرب را به ساختار اجتماعی ما تحمیل می کنند، بلکه سبب ایجاد مشکل در ورود خودکار اقتصاد به اشتراک گذاری در چارچوب قانونی کنونی می شوند. دو تغییر توجه خاصی را به خود جلب کرده است. اولا، سیستم عامل های به اشتراک گذاری، علاوه بر سند صدور مجوز عمومی دولتی سنتی دولتی، می توانند مکانیسم اعتماد خصوصی ایجاد کنند. دوم، ویژگی تقسیم عمودی اقتصاد اشتراکی، مرز بین کسب و کار و مصرف کنندگان و بین کارفرمایان و کارفرمایان را به طور قابل توجهی تار می کند. برای ایجاد یک چارچوب قانونی جامع برای تمام فعالیت های آنلاین و آفلاین ضروری است که اقتصاد به اشتراک گذاشته شده را به افرادی که دارای رقبای آفلاین و کسانی هستند که بدون رقبا آفلاین نیستند، تمایز دهند. با توجه به سابق، رگولاتورها تشویق می شوند تا اقتصاد اشتراکی را در نظر بگیرند و در عین حال رقبای آفلاین را از بین ببرند. در رابطه با دوم، چارچوب تحلیلی سه گانه پیشنهاد شده است تا تعادل بین ترویج نوآوری و حفاظت از حقوق موجود دیگران را ایجاد کند.