A new approach to the right to privacy, or how the European Court of Human Rights embraced the non-domination principle

همانطور که در حال حاضر تنظیم می شود، حق محرمانگی عمدتا به عنوان یک حق ذهنی محسوب می شود که از منافع فردی اشخاص طبیعی محافظت می کند. به منظور تعیین اینکه آیا این حق در یک وضعیت خاص تحت تاثیر قرار گرفته است، به اصطلاح "عدم دخالت" اصل اعمال شود. با استفاده از این مفهوم، به این معنی است که حق برخورداری از حریم خصوصی در صورتی که نقض حقوق فردی توسط شخص ثالث به اثبات رسیده باشد، تضعیف می شود. اگر چه معیار نقض حقوق بشر هنگامی که به نقض قوانین مربوط به حفظ حریم خصوصی بیشتر احتیاج دارد مانند یک شخص ثالث وارد خانه فرد یا استعفای در یک مکالمه خصوصی با توجه به فن آوری های مدرن مبتنی بر داده، به سختی کار می کند یک نقض واقعی و بنیادی در مورد حق یا آزادی فرد نشان می دهد. بنابراین، تعداد روزافزون محققان حفظ حریم خصوصی از استفاده از یک اصل دیگر، یعنی ایده جمهوریخواهی «غیر سلطه»، حمایت می کنند. در اصل این اصل مسئله این نیست که آیا "دخالت" با حق وجود داشته باشد؛ بلکه به روابط قدرت فعلی و پتانسیل سوء استفاده از قدرت نگاه می کند. جالب توجه است که به تازگی، دادگاه اروپایی حقوق بشر به نظر می رسد که رویکرد جمهوریتی را به حفظ حریم خصوصی در هنگام رسیدگی به پرونده های اطلاعاتی پیچیده رعایت کند.