Trade credit contracting under asymmetric credit default risk: Screening, checking or insurance

اعتبار تجاری به سرعت در حال افزایش است و تبدیل به یک ابزار موثر برای انگیزه دادن به تامین کنندگان برای افزایش فروش و سود در مدیریت زنجیره تامین است. با این حال، اعطای اعتبار تجاری همچنین خطرات احتمالی تامین کنندگان را افزایش می دهد، به ویژه هنگامی که آنها با خرده فروشان با اطلاعات خصوصی درباره وضعیت اعتبار خود مواجه می شوند. در این مقاله، ما سه ساز و کاری رایج را که تامین کنندگان برای حل مشکلات پیش فرض اعتباری استفاده می کنند، بررسی می کنیم: چک کردن، چک کردن و مکانیزم های بیمه. تحت این مکانیسم ها، بر اساس اعتبار دوگانه تجاری، ما یک زنجیره تأمین کننده و فروشنده خرده فروشان را مدل می کنیم که در آن سطح اعتباری خرده فروش، بالا یا پایین، اطلاعات شخصی فروشنده است. ما متوجه می شویم که مصرف کمترین اعتبار نوع خرده فروش همیشه با کاهش دوره اعتبار تحت هر سه مکانیسم محدود می شود. در مقابل، برای خرده فروش اعتباری کم، تامین کننده خطر ابتلا به سرقت را به طور مستقیم از طریق خردهفروشی تحت مکانیزم غربالگری منعکس می کند، باعث تشویق خرده فروش به استفاده از مکانیزم چک و محدود کردن مصرف خرده فروش تحت مکانیزم بیمه می شود. علاوه بر این، بر خلاف شهود، ما نشان می دهیم که یک خرده فروش نوع اعتباری به طور منظم یک دوره اعتباری طولانی را از عرضه کننده به دست می آورد، زیرا خطر مربوط به یک دوره اعتباری طولانی می تواند به تدریج از طریق افزایش پرداخت اولیه به دلیل تاثیرات نظارتی اعتبار تجاری کاهش یابد. در نهایت، نتایج ما نشان می دهد که تامین کننده ترجیح می دهد از مکانیسم بیمه استفاده کند تنها زمانی که وضعیت اعتباری خرده فروش نسبتا فقیر باشد و یا مکانیزم غربالگری یا چک براساس پیش بینی خطای خطر پیش فرض در غیر این صورت، استفاده می کند.