Naive versus optimal diversification: Tail risk and performance

این به خوبی در بهینه سازی نمونه کارها مستند می شود که تنوع بی رویه از تنوع بهینه واریانس بهینه ای برخوردار است، چرا که دومین عامل خطای تخمین شدید است. مطالعه ما یک توضیح جایگزین برای پیشرفت تنوع زیستی را با بررسی خطر کمبود تنوع زیستی نسبت به تنوع مطلوب متوسط ​​می دهد. ما از رویکرد نمونه نوردی استفاده می کنیم و عملکرد خارج از نمونه و ریسک احتمال استراتژی های مختلف بهینه از استراتژی تنوع زیستی را مقایسه می کنیم. با استفاده از اوراق بهادار متشکل از سهام فردی، ما نشان می دهیم که برای اوراق بهادار با تعداد نسبتا کمی سهام، تنوع ساده گری بیش از تنوع بهینه واریانس مطلوب است و کمتر در معرض خطر افتادن است. با این حال، برای تعداد نسبتا زیادی از سهام در نمونه کارها، تنوع ساده و بی نظیر عملکرد فوق العاده ای را حفظ می کند، اما باعث افزایش خطر افتادن آن می شود و در نتیجه سود بیشتر سبب می شود. این نتایج حاکی از آن است که بهره وری از تنوع گریزناپذیری به عنوان جبران افزایش خطر و خطر تقلب عمل می کند.