An options-based approach to coordinating distributed decision systems

در نتیجه پیشرفت های اخیر در فن آوری اطلاعات، تصمیمات مدیریت مهندسی و عملیات به طور فزاینده پیچیده تر شده است. افزایش توانایی برای دسترسی به اطلاعات و ارتباط با آنها موجب گسترش دامنه های سیستم شده است که متشکل از عوامل متعدد است، هر کدام از قابلیت های تصمیم گیری خودمختار، با تدارکات بالقوه پیچیده را نشان می دهد. چالش های مربوط به مدیریت این سیستم ها عبارتند از رانندگان ابزارهای ناهمگونی و ترجیحات ریسک در میان عوامل و منابع مختلف عدم اطمینان سیستم. این مقاله یک مدل مبتنی بر گزینه های مبتنی بر انتخاب است که تاثیر چندین فرم عدم اطمینان را از دیدگاه چند عامل ارزیابی می کند، در حالیکه انطباق با هر دو جریان اطلاعات و قابلیت های عامل ها شناخته شده تر است. از آنجا که اقدامات تصمیم گیرندگان ممکن است بر تکامل منابع ناشی از عدم اطمینان تاثیر بگذارد، این رابطه درون سازمانی مدل سازی شده و یک رویکرد راه حل توسعه یافته است که به حالت سیستم تعادلی نزدیک می شود و عملکرد نمایندگان و سیستم را بهبود می بخشد. نتیجه نهایی یک سیاست تصمیم گیری مبتنی بر گزینه ها است که هر دو به تکامل عدم قطعیت در حوزه های مدیریت مهندسی و عملیات در مقیاس بزرگ پاسخ می دهد.