Theoretical estimation of retinal oxygenation in chronic diabetic retinopathy

این مقاله با استفاده از مدل سازی کامپیوتری برای تخمین کاهش پیشرونده اکسیژن در رتینای دیابتی انسان پس از سالی که به طور ناگهانی تسریع کننده ایسکمیک است. یک مدل سازگار، انتشار، مصرف اشباع شده و منابع مویرگ خون را برای تعیین توزیع اکسیژن در سراسر شبکیه ترکیب می کند. با در نظر گرفتن ضعف درازمدت خونریزی از مویرگ های شبکیه به مدل، بینش نسبت به اثرات ایسمی پیشرونده همراه با هیپرگلیسمی طولانی، نشان می دهد که مقیاس های زمانی که مقیاس های درمانی می تواند تاثیر مثبت داشته باشد، تاثیر می گذارد. فرمت جدیدی از مدل توزیع اکسیژن یک مکانیزم بازخورد برای غربالگری و پتانسیل آن برای تداوم عملکرد شبکیه سالم است.