Size, connectivity, and tipping in spatial networks: Theory and empirics

ما در مورد تاثیر اندازه های حل و فصل در اتصال شبکه در یک محیط فضایی مطالعه می کنیم. اول، ما یک مدل شبکه های هندسی شهری را توسعه می دهیم که روابط مثبت بین اتصال و اندازه را نشان می دهد. سپس شواهد تجربی نشان می دهد که پیش بینی مدل نشان می دهد که پیوندهای محلی پوسته پوسته شدن فوق العاده خطی را با شاخص بیش از 1 نشان می دهند، در حالی که اتصالات طولانی مدت به طور خطی با شاخص واحد محاسبه می شوند. بنابراین شاخص های پویشگری نشان می دهد که تاثیر اندازه جمعیت بر روی ارتباط در شهرستانها قوی تر از شهرهای مختلف است. ما بعد چارچوب هندسی را با یک مدل محاسباتی از عوامل تعامل ترکیب می کنیم تا توزیع واقع بینانه توزیع و شبکه های شهری از پایین به بالا ایجاد شود. نتایج شبیه سازی کالیبراسیون نشان می دهد که سازگاری بین توزیع رتبه بندی سلسله مراتبی و اتصال به مقیاس آزاد وجود دارد. در نهایت، اتصال شبکه فضایی با یک مدل انتشار نزولی، ما را قادر می سازد تا تکامل اتصال شبکه، اندازه های شهر و شیوه های اجتماعی را در چارچوب محاسباتی یکپارچه تقویت کنیم.