Computing uncertainty of physiographic features extracted from multiscale digital elevation models

در این مقاله پیشنهاد می شود که نقشه ناپذیری از سه ویژگی فیزیوگرافی غالب تراسها که شامل کوه ها، حوضه ها و دامنه های فرورفتگی است با استفاده از تغییر در تفکیک فضایی که این فرم ها تعریف می شود، می تواند با طبقه بندی فازی انجام شود. روش پیشنهادی اجازه می دهد تا برای تولید نقشه های مطمئن فازی که سطح بالایی از عدم اطمینان را به مناطق با سطوح بالای تغییر در مقیاس تعیین می کند. این مقاله نشان می دهد که نقشه های اطمینان فازی، به طور دقیق تر از ارقام زمین شناختی نسبت به نقشه های زمین شناسی بولی بهتری را ارائه می دهند. از لحاظ حساسیت به نویز، روش شناسی قادر به شناسایی پل های باریک و شکل های لکه های جعلی است و این خطاها را با مقادیر اطمینان کمتری تعیین می کنند. با این حال، این قادر به شناسایی تغییرات جعلی به شکل زمین شکل نیست، و این خطاها دارای مقادیر قابل اطمینان هستند. نقشه های حقیقی زمین برای شناسایی این خطاها مورد نیاز است.