Young drivers' perception of adult and child pedestrians in potential street-crossing situations

علیرغم بهبود کلی در ایمنی جادهای، حوادث عابر پیاده همچنان یک مشکل جدی برای سلامتی عمومی است. با توجه به عدم تجربه، مهارت های شناختی و حرکتی محدود، و اندازه های کوچک، کودکان به عنوان عابران پیاده از آسیب بیشتر نسبت به بزرگسالان بیشتر است. تا چه اندازه رانندگان رفتار رانندگی خود را به آسیب پذیری بالاتری از کودکان تنظیم می کنند، تا حد زیادی ناشناخته است. برای تعیین این که آیا رفتار رانندگان جوان و الگوهای اسکن متفاوت در هنگام نزدیک شدن به یک کودک و یک عابر پیاده بالغ در یک وضعیت بالقوه عبور از خیابان، شصت و پنج جوان (18-24) راننده سرعت، موقعیت جانبی و حرکات چشم در شبیه ساز رانندگی نتایج نشان می دهد که رانندگان کمتر از طریق کاهش سرعت رانندگان پاسخ می گیرند و رانندگان در هنگام برخورد با عابر پیاده، رانندگی بالاتری دارند، هرچند زمانی که اولین ضبط در هر دو نوع عابر پیاده بود، یکسان بود. با این حال، رانندگان دورتر از یک کودک از یک عابر پیاده فرار می کردند. علاوه بر این، رانندگان کمتری که سرعت کمتری نسبت به سرعت سنج نداشتند در حال نزدیک شدن به عابر پیاده کودک بودند. نتایج نشان می دهد که رانندگان جوان در هنگام نزدیک شدن به یک کودک و یک عابر پیاده به طور متفاوتی رفتار مشابهی دارند، هرچند که به گونه ای نیست که به طور مناسب محدودیت های یک عابر پیاده را به حساب آورد. درک بهتر این است که چگونه رانندگان به انواع مختلف عابر پیاده پاسخ می دهند و چرا می توانند در توسعه سیستم های تشخیص عابر پیاده و سیستم های اضطراری کمک کنند.