The influence of bus and taxi drivers' public self-consciousness and social anxiety on aberrant driving behaviors

این تحقیق بررسی چگونگی اعتماد به نفس عمیق رانندگان اتوبوس و تاکسی را با اضطراب اجتماعی برای تأثیر بر رفتارهای رانندگی ناخوشایند آنها انجام داد. پرسشنامه ها به 331 راننده اتوبوس و تاکسی مرد و زن تایوانی که محیط کار آنها شامل تعامل مکرر و مستقیم با مسافران است، توزیع شد. اظهارات پرسشنامه سنجش رضایت آگاهی عمومی و اضطراب اجتماعی و اهداف و رفتارهای رانندگی مربوط به سرعت، خطاها و نقض ها را تعیین می کند. این مطالعه با استفاده از یک مدل میانجی گری و تجزیه و تحلیل مسیر، روابط علی بین سازه ها را مورد بررسی قرار داد. این مطالعه نشان داد که هر دو خودآگاهی عمومی و اضطراب اجتماعی، رفتارهای رانندگی بی ربط رانندگان اتوبوس را بیان می کنند. رانندگان زن رفتارهای رانندگی کمتر رانندگی را نسبت به همتایان مرد انجام دادند. رانندگان اتوبوس رفتارهای رانندگی کمتر از رانندگان تاکسی را گزارش کردند. رانندگان با دخالت در تصادف در طی سه سال بیشتر خودآگاهی عمومی را نسبت به کسانی که بدون این مشارکت بودند گزارش کردند. چارچوب تحقیق مناسب، که تأثیر خودآگاهی عمومی و اضطراب اجتماعی بر رفتارهای رانندگی بی ربط را مشخص می کند، متناسب با رانندگان اتوبوس و تاکسی متفاوت است، به همین دلیل متفاوت است با رانندگان مرد و زن. یافته های تحقیقی نشان می دهد راننده اتوبوس و تاکسی باید آموزش های ویژه ای را در نگرش عمومی به عنوان شرط اشتغال آنها به منظور اجتناب از رفتارهای تهاجمی و ارائه خدمات بهتر و ایمن تر به عموم مردم دریافت کنند.