A comparative study of rail-pedestrian trespassing crash injury severity between highway-rail grade crossings and non-crossings

تصادفات رانندگی که شامل سطوح مختلف صدمه به عابران پیاده می شود، مورد کاوش قرار نگرفته است. حمل و نقل ریلی می تواند در گذرگاه هایی اتفاق بیفتد که عابران پیاده در زمان اشتباه و در غیر عبور از جاده ها جایی که عابران اجازه قانونی اجازه حضور ندارند وجود دارد. این مقاله، یک مطالعه مقایسه ای را برای بررسی تصادفات رانندگی در محدوده ی مسیری در دو حالت: عبور از خط مقطع بزرگراه ها و غیر عبور دادن ارائه می دهد. چگونگی رفتارهای شکست خورده قبل از تصادف و سایر عوامل (مثلا زمان بروز، مکان، و جمعیت اجتماعی) بین کلاسهای برآورد و غیر عبور از یکدیگر متفاوت است. این تجزیه و تحلیل متکی بر یک پایگاه داده ده ساله (2006-2015) از رکوردهای تصادف رانندگی عابر پیاده است که از پایگاه اطلاعات ایمنی اداره راه آهن فدرال گرفته شده است. از این 7157 سقوط رانندگی عابر پیاده رانندگی، 6236 (87٪) در غیر عبور دادن رخ داده است، در حالی که 921 (13٪) در گذرگاه های کلاس رخ داده است. حدود 60٪ از سقوط در هر دو عبور و غیر عبور از مرگ بود. شایع ترین حالت پیشگیری از وقوع حادثه در حال اجرا یا پیاده روی است، 63٪ در گذرگاه های درجه و 44٪ در غیر عبور از. دروغ گفتن یا خوابیدن 29٪ از سقوط غیر متقابل است، در حالیکه آنها 3.6٪ در عبور از کلاس هستند. یک جنبه منحصر به فرد از مطالعه این است که مجموعه ای متنوعی از متغیرهای مبتنی بر تنوع جغرافیایی در سراسر کشور با داده های تصادف یا آسیب دیده مدل سازی می شوند. با توجه به ساختار داده ها و ناهمگونی که ممکن است با توجه به عوامل غیرقابل مشاهده وجود داشته باشد، مدل های رگرسیون لجستیک مرتب شده بر اساس چند متغیره تخمین زده می شود. نتایج نشان می دهد که همبستگی شدت آسیب در بزرگراه ها و نقاط عبور از نقاط مختلف بزرگراه متفاوت است. به عنوان مثال، دروغ گفتن یا خوابیدن در مسیرهای نزدیک یا نزدیک، موجب افزایش احتمال آسیب های کشنده در هر دو حالت شد، اما در گذرگاه های کلاس نسبتا آسیب پذیرتر بود. نتایج تحلیلی می توانند جهت بهبود برنامه های بهبود ایمنی راه آهن ارائه دهند.