A multinomial choice model approach for dynamic driver vision transitions

بررسی روند مداوم رانندگان که توجه آنها را تحت شرایط مختلف قرار می دهد می تواند برای جلوگیری از سقوط وسایل نقلیه موتوری حیاتی باشد. این مطالعه با هدف مدل سازی رفتارهای بصری و برآورد اثرات عوامل مختلف در انتقال بینایی رانندگان انجام شده است. چارچوب تخصیص توجه بصری براساس ویژگی های خاصی که مربوط به وظایف رانندگی و شرایط محیطی است، توسعه یافته است. مدل های مربوط به لجت های مرتبط برای تعیین گزینه های راننده برای نقاط کانونی با موفقیت با استفاده از داده های نگاه طبیعت گرایی از پایگاه داده رویداد 100 خودرو، برآورده شد. نتایج نشان می دهد بینش نسبت به رفتار تصویری راننده و الگوهای تخصیص توجه بصری. سه نقطه کانونی که رانندگان اغلب به آن متکی هستند و نگاه می کنند، آینه ی جلو، چپ و عقب هستند. رانندگان نمونه کمترین احتمال را داشتند که الگوهای رفتاری ناراحت کننده ای را نشان دهند، به ویژه در شرایط دشوار ذهنی. علاوه بر این، به جای بینش مستقیم بین دو نقطه کانونی غیر مستقیم، رانندگان نمونه اغلب نگاهی به پیشانی متوسط ​​داشتند. بنابراین، مسیرهای به ظاهر غیر مرتبط می تواند به الگوهای توضیحی تخصیص توجه راننده تقسیم شود. در نهایت، علاوه بر الگوهای دید بینابینی، خطاهای احتمالی چنین الگوهای و اقدامات احتمالی احتمالی برای بهبود ایمنی نشان داده شده است، تمرکز بر موقعیت هایی که راننده ها پریشان می شوند، در حال حرکت با سرعت بالا و نزدیک شدن به تقاطع ها.