Estimating the subjective risks of driving simulator accidents

ما با استفاده از یک آزمایش واقعی واقعیت مجازی کنترل خطرات ذهنی رفتار رانندگی را بررسی می کنیم. استفاده از یک شبیه ساز رانندگی ما را قادر می سازد تا انتخاب های بیش از گزینه های خطرناکی را که به صورت طبیعی به صورت فردی ارائه می شود، رعایت کنیم. بسیاری از نشانه هایی که در این زمینه پیدا می شود. با این حال، استفاده از یک شبیه ساز به ما اجازه می دهد تا نوع کنترل هایی را که از محیط آزمایشگاهی انتظار می رود داشته باشند. سوژه با نوشتن چپ دست به ترافیک ورودی متعهد شد، و آزمایش کننده کنترل پیشروی ترافیک در حال وقوع بود. افراد برای نوشتن موفقیت آمیز پاداش داده شده و درآمدشان را از دست دادند. طراحی تجربی فرصت هایی را برای افراد برای ایجاد باورهای ذهنی در مورد زمانی که می تواند به نوبه خود امن باشد، فراهم می کند و همچنین نگرش آنها نسبت به ریسک را ایجاد می کند. یک مدل ساختاری ساده رفتار را توضیح می دهد و شواهدی از ناهمگونی را در هر دو باور ذهنی که افراد شکل گرفته و نگرش های خطر آنها را نشان می دهد، نشان می دهد. ما دریافتیم که باورهای ذهنی با تجربه در کار و مهارت راننده تغییر می کند. تفاوت قابل ملاحظه ای در احتمال درک به دست آوردن موفقیت آمیز در میان رانندگان بی تجربه ای که سقوط کرده اند، حتی اگر تفاوت های معناداری در نگرش ریسک رانندگان در میان دو گروه وجود نداشته باشد، مشاهده شد. ما از اقتصاد آزمایشی برای طراحی وظایف کنترل شده و انگیزشی استفاده می کنیم که فرصتی برای ارزیابی تأثیر ایمنی رانندگان عقاید ذهنی موضوع در مورد زمانی که به نوبه خود ایمن باشد و همچنین نگرش آنها نسبت به ریسک، فراهم شود. این روش می تواند برای کمک به شرکت های بیمه در تعیین ریسک های خطر مرتبط با نگرش های خطر یا اعتصاب از توفنده، به منظور ایجاد انگیزه بهتر رانندگی امن استفاده شود.