A novel qualitative prospective methodology to assess human error during accident sequences

مدل های نظری متعدد و تکنیک های ارزیابی خطاهای انسانی از دهه 60 به وجود آمد. اکثر این مدل ها برای بخش های هسته ای، نظامی و هوایی طراحی شده اند. این روش ها دارای نقاط ضعف زیر است که استفاده آنها را در صنعت محدود می کند: فقدان تجزیه و تحلیل مکانیسم های شناختی علمی، نیاز به داده های گذشته نگر برای پیاده سازی، وابستگی شدید به قضاوت کارشناس، تمرکز بر نوع خاص خطا و / یا تجزیه و تحلیل اپراتور رفتار و تصمیم گیری بدون توجه به نقش سیستم در چنین تصمیماتی. هدف از تحقیق حاضر، توسعه یک روش پیش بینی کیفی است که به طور انحصاری بر اطلاعات گذشته نگر نیست، که نیازی به تصمیم گیری متخصص برای پیاده سازی نیست و اجازه می دهد پیش بینی توالی های احتمالی حوادث قبل از آنها رخ دهد. این پیشنهاد شده است برای امکانات جدید (یا موجود) کوچک و متوسط ​​که فرایندهای آنها ساده است. تا به حال به بهترین دانش ما، روش شناسی که مطابق با این الزامات است، در ادبیات تا کنون گزارش نشده است. روش پیشنهادی در این تحقیق به منطقه ذخیره سازی متانول یک تاسیسات بیودیزل اعمال شد. این می تواند توالی های احتمالی حوادث را از طریق تجزیه و تحلیل اطلاعات ارائه شده توسط دستگاه های مختلف سیستم و بررسی انحرافات احتمالی اپراتورها در تصمیم گیری پیش بینی کند. همچنین شناسایی کاستی ها در رابط کاربری انسان و دستگاه را بهینه سازی پیکربندی فعلی پیشنهاد داد.