From dilute to entangled fibre suspensions involved in the flow of reinforced polymers: A unified framework

در حال حاضر بیشتر تعلیقاتی که در حال حاضر استفاده می شوند، بر اساس مدل جفری و برخی از سازوکارهای پدیدارشناختی آن است که در نظر داشتن احتمال وجود سرعت سرعت نسبی بین الیاف و مایع تعلیق در هنگام افزایش اثر متقابل فیبر وجود ندارد. انتظار می رود که با تراکم بسیار کم مخاطبین، به عنوان پیشبینی شده توسط مدل های تعلیق استاندارد، الیاف با سرعت سیال تعلیق حرکت کنند. هنگامی که تراکم تعاملات فیبر بسیار بالا می رود و یک شبکه پراکنده از اتصالات فیبر در داخل تعلیق ایجاد می شود، فیبر ها دیگر نمی توانند حرکت کنند و سپس سیال در سراسر اسکلت فیبر چسبیده سفت و محکم و غیر قابل تغییر شکل مانند مایع جریان می یابد از طریق یک محیط متخلخل. در بین این دو مورد محدود، می توان انتظار داشت که فیبرها با سرعت کمتر از یک مایع تعلیق حرکت کنند. بنابراین، انتظار می رود دو سهم، یکی از نظریه های تعلیق استاندارد که در آن الیاف و سیال با سرعت یکسان حرکت می کنند، و دیگری نتیجه سهم دارسی است که شامل سرعت نسبی فیبر / سیال می باشد. در این مقاله، ما یک مدل کلی را قادر می سازیم که به طور مداوم به تمام این رژیم های جاری اقتباس شود.