Modelling of femur fracture using finite element procedures

در دهه های گذشته، شکستگی های استخوانی استخوان به طور عمده با استفاده از روش تجربی متمرکز بر استخوان های قاعدگی یا مصنوعی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. امروزه پیشرفت های فن آوری های محاسباتی امکان استفاده از روش های عددی مانند روش عنصر محدود برای تحلیل شکستگی استخوان ران را فراهم می کند. با این وجود، با توجه به علاقه به این مطالعه با توجه به درمان بالینی مختلف مورد نیاز برای هر نوع شکستگی، مورفولوژی شکستگی با استفاده از روش های عددی مورد بررسی قرار نگرفته است. در این کار، تکنیک های مدل سازی شکست های مختلف با هدف پیش بینی مسیر شکست واقعی واقع شده اند که در ادبیات اغلب محدود به مراحل اولیه شکسته است. هدف اصلی این مقاله مقایسه روش های مختلف عددی و ارائه یک روش قوی برای شبیه سازی شکست استخوان ران است. کار آزمایش بر روی یک استخوان مصنوعی به منظور اعتبارسنجی مدل های عددی انجام شد. از طریق اعتبار سنجی، ما تأیید کردیم که برخی از روشهای عددی، مشکلات موجود در همگرایی را نشان می دهند و برای مدل سازی مسیرهای ترک ترکیه مفید نیستند. بهترین نتایج بدست آمده توسط شبیه سازی رشد کرک توسط تخریب اموال محلی محسوب می شود که از طریق تجزیه و تحلیل های متوالی استفاده می شود. این تکنیک به یک گوسفنده واقعی واقعی انسان اعمال شده و نتایج دقیق در پیش بینی مورفولوژی شکستگی به دست آمده است.