On the validity range of strain-gradient elasticity: A mixed static-dynamic identification procedure

انتشار موج در مصالح معماری یا مواد با ریزساختار، وابسته به رابطه بین طول موج و اندازه مشخصی از ریزساختار است. در واقع، هنگامی که این نسبت کاهش می یابد (به عنوان مثال زمانی که طول موج به این اندازه مشخص می رسد) مقادیر مهم، مانند سرعت فاز و گروه، به طور قابل توجهی از مقادیر کم و یا طول موج طولانی متفاوت است. این پدیده مشهور پراکندگی امواج نامیده می شود. هدف از این کار این است که نشان دهیم که کشش کششی-شیب دهی می تواند به صورت کمی برای توصیف رفتار جامد ریزشیوار استفاده شود و دامنه اعتبار (از لحاظ فرکانس و طول موج) این مدل به اندازه کافی بزرگ است که در کاربرد عملی مفید باشد . برای این منظور، پارامترهای پیوسته کلی برای یک مصالح معماری دوره ای شناسایی شده و نتایج یک مشکل گذرا با آنهایی که از یک محاسبات کامل میدان عنصر محدود در هندسه واقعی حاصل می شود مقایسه می شود. کیفیت توصیف کلی با استفاده از یک محدوده کششی کششی-گرادیان با روش همگن سازی کلاسیک که از حلقه کوشی استفاده می کند، مقایسه می شود. مدل گسترده ای از کشش نشان می دهد تقریب خوبی از راه حل واقعی در یک فرکانس فراتر از حد مجاز است.