Experimental response of high strength steels to localised blast loading

فولادهای مدرن با مقاومت بالا و زره پوش به طور مداوم افزایش قدرت و استحکام شکستگی را افزایش داده اند، اما تحقیقات تجربی محدودی در پاسخ آنها به پاسخ انفجار موضعی وجود دارد. در این کار، پاسخ چهار فولاد مدرن به بارگذاری انفجاری موضعی به صورت آزمایشی مورد بررسی قرار گرفته است. آستانه تغییر شکل و افتادن به طور جامع مشخص شده است و یک تحقیق دقیق در رابطه با شروع و پیشرفت حالت های شکست پاره شده انجام می شود. مشخص شد که برای تنظیم آزمایشی در حال حاضر، فولادهای مقاومتی بالاتر می توانند فولادهای ورق های بیشتر را بهتر کنند و فولاد با یک میکروساختار مناسب دارای آستانه پارگی بیشتر از سه فولاد ضد زنگ مدرن است. تمام فولادهای مورد مطالعه در اینجا، پارگی را از طریق شکستگی انقباضی ورقه ای آغاز می کنند، در مقایسه با کشش کششی که در فولادهای با مقاومت کمتر مورد استفاده قرار می گیرد. نتایج نشان داد که مقاومت به تغییر شکل تنها می تواند با استفاده از قدرت فقط توان پیش بینی شود و تنها با توجه به سخت شدن فشار می تواند پاسخ دگرسانی را با دقت بیشتری پیش بینی کند. همچنین یک پارامتر اصلاح عددی غیرمستقیم جدید نیز توسعه یافته است که تأثیر شارژ خاموش بر روی تغییر شکل و عملکرد پارگی صفحه را نشان می دهد. نتایج نشان می دهد که قابلیت استفاده از فولادهای با مقاومت بالا برای کاربردهای انفجاری و کاربرد آن در طراحی و تحلیل سیستم های زره ​​پوش ایمنی برای حفاظت از انفجار.