The post-buckling behavior of a beam constrained by springy walls

رفتار پس از خم شدن یک پرتو تحت محدودیت های جانبی از اهمیت عملی در کاربردهای مختلفی نظیر روش های استنت، رشد فلوپودیا در سلول های زنده، بررسی اندوسکوپی اندام های داخلی و حفاری عمیق است. حتی اگر در واقع محدودیت های سطحی اغلب ناپایدار هستند، ادبیات به طور عمده بر محدودیت های سخت و ثابت متمرکز شده است. در این مقاله ابتدا قدم برای پرکردن این شکاف از طریق بررسی نظری و تجربی رفتار پس از خمش پرتابی که توسط یک دیواره ثابت و یک دیوار بهار، یعنی یک که به سمت چپ در برابر یک بهار حرکت می کند، انجام می دهیم. پاسخ پیشنهاد شده توسط سیستم پیشنهادی بسیار مقرون به صرفه تر از سیستم دیوار ثابت است و می تواند با انتخاب سختی بهار تنظیم شود. بر اساس تجزیه و تحلیل کمی تغییر شکل، ما راه حل های تحلیلی بسته و فرمول های کمی را به دست آوردیم. دقت این نتایج در مقایسه با تجزیه و تحلیل بزرگ شکل گیری مورد بررسی قرار گرفت. ما نتیجه گرفتیم که راه حل بستۀ فرم تجزیه و تحلیل کمی تغییر شکل، تقریبا عالی، به جز در بالاترین حالت قابل دستیابی است. در این سیستم، سیستم غیر روحانی رفتار و روابط جابجایی نیروهای غیر انحصاری را نشان می دهد که تنها می تواند توسط نظریه های بزرگ شکل گیری تسخیر شود. اگرچه راه حل های فرم بسته به دلیل تجزیه و تحلیل بزرگ تغییر شکل نمی توانستیم مشخصه های کلی راه حل را نشان دهیم. در بخش آخر مقاله، ما نتایج تجربی را ارائه می کنیم که ویژگی های مختلفی را که از تجزیه و تحلیل نظری حاصل شده است نشان می دهد.