Some critical issues on the distribution of the maximum value of the wind-excited response of structures

بیشترین تأییدات در حالت های محدود و نهایی، شامل ارزیابی حداکثر مقدار یک پارامتر ساختاری و مقایسه آن با یک آستانه می شود. بنابراین این ارزیابی تأثیر غالب بر مهندسی، طراحی و کدها دارد که نشان دهنده ایمنی و اقتصادی ساخت محیط و جامعه است. توزیع حداکثر مقدار پاسخ باد تحریک شده از ساختارها معمولا توسط مدل داونپورت تعیین می شود، در صورتی که پاسخ ساختاری یک فرایند گاوسی ثابت است و عبور از آستانه واکنش بالا، وقایع مستقل نادر است. فرضیه ای که اقدامات باد ثابت هستند، تجزیه و تحلیل پدیده های سینوپتیک را محدود می کند. فرضیه ای که عملکردهای باد گاوسی است، نشان می دهد که آشفتگی کوچک است و طبقه بندی اتمسفر بی طرف است. فرضیه اینست که عبور از آستانه واکنش بالا، وقایع مستقل ناچیز، شک و تردید در استفاده از آن به ساختار انعطاف پذیر و کم دم، فقط آن دسته از سازه هایی است که بیشترین آسیب پذیری را برای اعمال باد دارند. این مقاله به بررسی این موضوع با توجه خاص به برخی از جنبه ها تقریبا نادیده گرفته شده در ادبیات، یعنی خواص سرعت واقعی واقعی سرعت باد و تاثیر آنها در توزیع حداکثر ارزش، شبیه سازی از تاریخچه باد باد، با نگرانی خاص برای طول سیگنال ها و استفاده کلاسی از برخی از مدل های نظری از حداکثر ارزش با توجه خاص به پذیرش ادعایی از نمایندگی از میانگین آن است. تجزیه و تحلیل ها در اینجا در چارچوب کلاسیک فرایندهای گاوس ثابت انجام می شود. نتایج بدست آمده حاوی برخی از کاستی های در عمل مهندسی کلاسیک است و برخی از نکات را برای تحقیقات آینده ارائه می دهند.