Control of fracture at the interface of dissimilar materials using randomly oriented inclusions and networks

شکست در نزدیکی رابط بین دو ماده ی ایزوتروپیک، موضوع تحقیق گسترده ای در ارتباط با مشکلات موجود در هوافضا، دریایی، بسته بندی الکترونیکی، مهندسی بیومکانیکی و سایر برنامه های کاربردی بوده است. مشکلات ترک های لبه، ناپیوسته نیمه بی نهایت و ترک های زیربنایی تحت یک فیلم گرماده تحت فشار در نظر گرفته شده در این مقاله نمایانگر چنین تحلیل هایی است. ما در نظر گرفتن بهبودی احتمالی در مقاومت شکست به دست آمده با استفاده از جاذبه های غیر قابل کشف شده از قبیل فیبرها، نانولوله ها، فیبرها یا نانولوله ها و ذرات بیضوی یا کروی در ماده سازگار تر است. این امر منجر به عدم انطباق کوچکتر بین سختی مواد پیوندی می شود که می تواند باعث شکست شدن یا جلوگیری از آن شود. نمونه های عددی نشان دهنده مزایا و محدودیت های افزایش سختی مواد سازگار است. به طور مثال، نمونه ها به مرز بین تنش های لبه ی بین لبه ی منحصر به فرد و غیر منحصر به فرد می پردازند و تلاش می کنند تا با تکیه بر نانولوله های کربن تصادفی یا شبکه ها، از انحراف تنش جلوگیری کنند. در مسئله کرنش نیمه بی نهایت فضای مجازی نشان داده شده است که کاهش کوچک در عدم تناسب سختی دو ماده در رابط باعث کاهش قابل توجهی در میزان انتشار انرژی کریستال می شود. رویکرد به تجزیه و تحلیل ترکهای زیربنایی تحت یک فیلم گرماده تحت فشار، شرح داده شده برای تاریخ بارگذاری حرارتی و اثر دما بر خواص فیلم، بستر و جاسازی شده تعبیه شده است. راه حل های ارائه شده در این مقاله بر خواص موثر مواد تقویت شده تصادفی تکیه دارند. محدودیت های چنین رویکردی در مشکلات شکست و برآورد اعتبار آن بر اساس مقایسه مقیاس ها در نوک کراک و در حجم سلول نماینده مورد بحث قرار گرفته است. پیشنهاد شده است که شکستگی شامل مواد تقویت شده نانوذرات و نانولوله ها می تواند با استفاده از خواص موثر مشخص شود.