Bounded rationality, ambiguity, and choice

این مقاله فرضیه ای را مطرح می کند که محدودیت های شناختی مردم را به رفتار می اندازد به شرط اینکه با ابهام روبرو هستند، حتی زمانی که ابهام وجود ندارد. ما در مقایسه با ابهام کامل، در صورت عدم وجود اطلاعات احتمالی، رفتار رفتار تصمیم گیری انسانی را مقایسه می کنیم، به رفتار یک پرونده بدون ابهام ظاهری، که احتمالا شفاف ارائه می شود. ما تصور می کنیم که رفتار تصمیم گیری در مورد «مجموع حقیقت» پیش بینی از انحرافاتی است که ما در مورد عدم وجود دوگانگی از پیش بینی های انتخابی نظریه سودمندی ذهنی مشاهده می کنیم. ما همچنین جفت چشم انداز را برای بررسی اینکه آیا احتمالات شناختی چالش انگیز باعث ایجاد ابهام می شوند، می توانیم شناسایی کنیم با استفاده از نظریه ابهام. با استفاده از این جفت ها، شواهدی وجود ندارد که احتمال احتمال شناختی چالش انگیز باعث ایجاد ابهام شود که به طور سیستماتیک رفتار تصمیم گیری را تغییر می دهد.