The willingness to pay for partial vs. universal equality

در بازی های سه نفره حسادت، تخصیص دهنده، پاسخ گیرنده و یک بازیکن ساختگی در تعامل هستند. از آنجایی که درآمد حاصل از موافقت نامه پاسخگو و فیزیکی به صورت بیرونی ارایه می شود، هیچگونه توافقی بین بازپرداخت تخصیص داده شده و بازپرداخت های پاسخ دهنده و ساختگی وجود ندارد. در عوض، تخصیص کننده اندازه پیت را انتخاب می کند و به این ترتیب، متقاضی باقیمانده است - بازپرداخت خود را تعریف می کند. در حالی که در نوع دیکتاتور بازی حسادت، پاسخ دهنده و جادوگر می توانند تنها از سهام خودشان خودداری کنند، در نوع اولتیماتوم، پاسخ دهنده می تواند انتخاب انتخاب کننده را با رد انتخاب و یا رد انتخابات به صفر برساند برای همه سه بازیکن. مقایسه ی تقارن های متقارن و نامتقارن برای پاسخ گیرنده و ساختگی نشان می دهد که نگرانی های برابری به طور قابل توجهی وابسته به زمینه هستند: تخصیص کنندگان تمایل دارند پول بیشتری را روی میز بگذارند، زمانی که برابری جهانی می تواند به دست آید، تا زمانی که تنها برابری جزئی در خطر باشد. به طور مشابه، جستجوی برابری از پاسخ دهندگان بیشترین اهمیت را دارد، زمانی که امکان برابری جهانی فراهم شود.