Sympathy for the diligent and the demand for workfare

ما نقش نگرانی های عدالت در تقاضا برای توزیع مجدد از طریق کار را بررسی می کنیم. در بخش اول مقاله، شواهد جدیدی از نظرسنجی ارائه شده است. ما نشان می دهیم که افراد نسبت به افراد فقیر، که به نظر کارگران سخت گیرانه نسبت به افراد فقیر که آنها را به عنوان غیرواقعانه می دانند، ترجیح می دهند و به عنوان همدردی برای سخت کوشانه، اهمیت می دهند. این ترجیح بسیار قوی تر از تنظیمات مربوط به ویژگی های دیگر فقرا، مانند نژاد، ملیت و معلولیت است. مهمتر از همه، ما نشان می دهیم که افراد با همدردی بیشتر نسبت به سخت کوشان ترجیح می دهند برنامه های کاری را ترجیح دهند. در بخش دوم مقاله، یافته های تجربی ما را به یک مدل بازتوزیع درآمد ترکیب می کنیم. ما در مورد یک دولت خیرخواه با نگرانی های منصفانه که اولویت را به نفع افرادی که بیشترین تلاش را انجام می دهند، مورد توجه قرار می دهیم. ما شرایط مطلوب را که تحت آن دولت نیازهای کاری را معرفی می کنیم، مشخص می کنیم. حتی اگر هدر رفت، الزامات کاری می توانند بهینه باشند، زیرا آنها اجازه می دهند تمایز بین افرادی که تلاش زیادی می کنند و افرادی را که نمی کنند، بیفزایند. با این حال، اگر دولت قدرت تعهد را نداشته باشد، دسترسی به غربالگری از طریق الزامات کار منجر به تلاش تعادل پایین تر و احتمالا تخصیص تحت سلطه پارتو می شود.