Age-induced acceleration of time: Implications for intertemporal choice

درک ما از زمان هر دو غیر خطی و غیر استنتاج است، که باعث می شود تغییرات اولویت امکان پذیر باشد. من منابع ناپیوستگی پویا را به یک اثر شتاب دهنده زمان و اثر فشرده سازی زمان تجزیه می کنم. مدل های اقتصادی استاندارد تنها بر اثر دوم تمرکز می کنند. من نشان می دهم که زمانی که زمان جریان درک شده با افزایش سن افزایش می یابد، این دو اثر می توانند به تنهایی برای تخفیف دهنده های هیپربولیک جبران کنند اما نه برای تخفیف دهنده های نمایشی. چنین تخفیف دهنده های هذلولی نرخ های تخفیف را نشان می دهد که به نظر می رسد ناسازگاری پویا را نشان می دهد، اما با این وجود، انطباق پویایی را در انتخاب های واقعی در طول زمان نشان می دهد.