Identity, non-take-up and welfare conditionality

ما یک مدل را مطالعه می کنیم که در آن افراد فقیر از انواع مختلف درخواست خدمات می کنند و از اختلاف بین باورهای ارائه دهنده خدمات و نوع واقعی آنها رنج می برند. از دست دادن خسارات ناشی از چنین اختلافاتی به عنوان هزینه هویت به حساب می آید. انواع اطلاعات خصوصی هستند اما ارائه دهندگان خدمات به طور مطلوب ترجیح می دهند به نفع افرادی که دارای نوع بالایی هستند. آنها ممکن است خدمات اجتماعی را براساس مشخصهی قابل مشاهده که با انواع مختلف مرتبط است انتخاب کنند، اما می تواند توسط افراد کم هزینه با هزینه دستکاری شود. ما نشان می دهیم که آیا مشروعیت اجتماعی رفاه اجتماعی را افزایش می دهد یا خیر، بستگی به این هزینه دارد. اگر هزینه خیلی پایین باشد، افرادی با نوع بالا از درخواست سرویس به خاطر هزینه هویت ناشی می شوند، و در نتیجه به اصطلاح تعادلی غیرقابل پذیرش است. در این مورد، بدون قید و شرط ارائه خدمات، بهبود پارتو است.