A carrot and stick approach to agenda-setting

این مقاله یک مجلس قانونی را تشکیل می دهد که در آن یک برنامه نویس راهبردی برای دو دوره خدمت می کند، نشان می دهد که چگونه می تواند در اولین دوره مجلس قانون گذار (به طور کامل) از طریق وعده های مزایای آینده به قانونگذاران پشتیبانی کند. در تعادل، اکثریت قریب به اتفاق قانونگذاران برای پیشنهاد اول دوره رای می دهند زیرا به این ترتیب احتمال متعلق به ائتلاف حداقل برنده در آینده را حفظ می کنند. بنابراین، قانونگذاران ممکن است سیاستها را با اکثریت بزرگی یا حتی به اتفاق آرا به تصویب برسانند که به نفع اندکی یا حتی هیچ کدام از آنها نیست. نتایج قوی هستند. اما توافق های سازمانی (مانند حق الزحمه ها) می توانند قدرت تنظیم برنامه را با کاهش اختیار خود برای پاداش و مجازات قانونگذاران کاهش دهند، و قوانین (مانند رای گیری پیوسته) می توانند توانایی قانونگذار را برای مقاومت در برابر بهره برداری افزایش دهند.