The processing and integration of map elements during a recognition memory task is mirrored in eye-movement patterns

خطوط شبکه و جزئیات بصری در نقشه های توپوگرافی از رمزگذاری و به رسمیت شناختن مکان های شیء پشتیبانی می کند. در این مقاله به بررسی این تأثیرات پرداخته شده است که براساس توابع مبتنی بر شناختی و مبتنی بر دانش است، اما در مورد چگونگی شرکت کننده چنین عناصر نقشه ای مورد بررسی قرار می گیرد. یک مطالعه ردیابی چشم که در آن شرکت کنندگان خواسته شدند مکان های شی در نقشه های توپوگرافی یاد بگیرند. داده های رفتاری این پارادایم حافظه شناختی از فرض توابع افزایش حافظه شبکه و جزئیات توپوگرافی حمایت می کند. داده های جنبش چشم نشان می دهد که در طول رمزگذاری، شبکه ها و جزئیات توپوگرافی، حرکت های توجهی را نسبت به مکان های شیء یاد بگیرند. این الگوهای حرکت چشم احتمالا یکی از عوامل افزایش عملکرد حافظه است. علاوه بر این، در حال حاضر اولین تأیید در یک نقشه توسط دستکاری های تجربی تحت تاثیر قرار می گیرد. این نتیجه به ویژه در مرحله شناخت قابل مشاهده است و ظاهرا نشان می دهد که شبکه ها و جزئیات توپوگرافی به نمایش ذهنی نقشه می پیوندند.