کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
7245728 1471749 2016 55 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Linking crowding, housing inadequacy, and perceived housing stress
ترجمه فارسی عنوان
پیوند جمعیت، عدم انسجام مسکن و استرس درک شده
کلمات کلیدی
تلفات خانگی، کیفیت مسکن، استرس درک شده، اعتبار سنجی مدل معادلات ساختاری،
ترجمه چکیده
این مطالعه به دنبال توضیح چگونگی ناتوانی مسکن بر تجارب ساکنان استرس مربوط به مسکن است. ما ضریب ناتوانی مسکن را به عنوان شکاف میان دسترسی به خود گزارش داده و اهمیت ویژگی های داخلی مشخص را تعریف کردیم و ما بر اساس استدلال های خود گزارش شده از کارآیی یا بی کفایتی در رابطه با خانه اندازه گیری کردیم. از یک نظرسنجی از 1668 ساکن جامعه، ما دریافتیم که عقب ماندگی نامناسب و فقدان اثربخشی مربوط به مسکن هر یک از عوامل تأثیر آسایش ناکافی بر ناامیدی مربوط به مسکن می باشد. دو مدل اعتدال، پیش بینی کارآیی و بی کفایتی، مقایسه کردند که آیا پاسخ دهندگان گزارش دادند که خانواده هایشان از تمام اتاق های قابل خواب برای خواب استفاده می کنند. این متریک ارتباط با اتاق با تراکم مترادف سنتی افراد در اتاق ارتباط برقرار می کند؛ به عنوان افراد در هر اتاق افزایش یافته است، پاسخ دهندگان در خانواده ها با استفاده از تمام اتاق خواب خواب کاهش عمیق تر و همچنین افزایش شدید در ناتوانی. ما همچنین برخی از مسائل روش شناختی را در توصیف فرد-محیط مناسب در نمونه جمعیت ناهمگن بررسی کردیم.
موضوعات مرتبط
علوم انسانی و اجتماعی روانشناسی روان شناسی کاربردی
پیش نمایش مقاله
پیوند جمعیت، عدم انسجام مسکن و استرس درک شده
چکیده انگلیسی
This study sought to explain how housing inadequacy affects inhabitants' experiences of dwelling-related stress. We defined housing inadequacy as the gap between self-reported availability and importance of specific interior features, and we measured stress from self-reported perceptions of efficacy or helplessness with regard to the home. From a survey of 1668 community residents, we found that inadequate retreat and lack of dwelling-related efficacy each mediated the effect of inadequate comfort upon dwelling-related helplessness. Two moderation models, predicting efficacy and helplessness respectively, compared whether respondents reported that their households used all habitable rooms for sleeping. This rooms-ratio metric interacted with the more traditional density metric of persons-per-room; as persons-per-room increased, respondents in households using all rooms for sleeping had a steeper decrease in efficacy as well as a steeper increase in helplessness. We also explored some methodological issues in describing person-environment fit in a demographically heterogeneous sample.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Journal of Environmental Psychology - Volume 45, March 2016, Pages 252-266
نویسندگان
,