A calming cacophony: Social identity can shape the experience of loud noise

روانشناسی محیطی به طور معمول سر و صدایی را آلودگی میداند و بر تاثیر منفی آن تمرکز دارد. با این حال، تحقیقات اخیر در زمینه روانشناسی و انسان شناسی نشان می دهد که تجربه نویز به عنوان ناخوشایند بستگی به معانی دارد که به آن وابسته است. به علاوه، به نظر می رسد چنین معانی به بستر اجتماعی بستگی دارد. در اینجا ما این تحقیق را از طریق مطالعه تجربه صوتی جشنواره مذهبی در شمال هند گسترش می دهیم که سر و صدا با صدای بلند، مستمر و صریح آن مشخص می شود. گزارش یک آزمایش و مصاحبه نیمه ساختار یافته، نشان می دهد که نویز با صدای بلند با توجه به معانی مربوط به آن، به عنوان دلپذیر یا ناخوشایند است. به طور خاص، آزمایش نشان می دهد که صدای یکنواخت بیشتر نسبت به یک منبع غیر فستیوال نسبت به جشنواره بیشتر مثبت (و به گوش دیگران گوش می دهد) است. به نوبه خود، داده های کیفی نشان می دهد که در ملا، صدایی که به عنوان یک کیفیت مذهبی مورد قضاوت قرار می گیرند، مثبت تر از صداهایی هستند که نیستند. علاوه بر این، داده های کیفی نشان می دهد که یک عامل کلیدی در ارزیابی صدا، هویت های اجتماعی شرکت کنندگان ما به عنوان زائران است. این هویت چارچوبی برای تفسیر محیط شنوایی فراهم می کند و صدایی که به عنوان تجاوز به تجربه مذهبی آنها مورد قضاوت قرار می گیرد منفی است، در حالی که صدایی که به تجربه ی مذهبی آنها کمک می شود، بیشتر مثبت ارزیابی می شود. یافته های ما به روش هایی اشاره دارد که در آن هویت های اجتماعی ما در فرآیند شناسایی معنا به محیط شنوایی دخیل هستند.